Ég setti þessar huleiðingar inn á spjallið hjá Bjarmalandi, þar sem það spjall er lokað finnst mér rétt að deila þessu með ykkur hérna.
Þarna er verið að ræða um refarannsóknir Páls heitins Hersteinssonar og framhald á þeim að honum gengnum.
Póstur 1.
Ja, ef þessi Ester heldur þessum rannsóknunum áfram er það hið besta mál finnst mér, rannsóknir eru alltaf af hinu góða. Hins vegar er eins og maðurinn sagði ,,Hvað er í þessu fyrir mig", það er aftur annað mál hvort eitthvað komi út úr þessu.
Vest er ef það eru einhverjir kenningasmiðir sem stjórna svona rannsóknum og eyða rannsóknartimanum til að sanna sína kenningu, þá kemur mest lítið út úr svona rannsóknum, eins og oft hefur viljað brenna við hjá þessum nýmóðins náttúrufræðingum sem oft eru ,,rétttrúaðir" náttúruverndarsinnar ofan í kaupið og telja sig vera að láta náttúruna njóta vafans með friðunarstefnunni og vilja gera náttúruna allsstaðar að safni, þar sem ótal skilti eru uppi, skrifuð og óskrifuð, sem öll eiga það sammerkt að á þem stendur ,,EKKI SNERTA".
Ég ætla ekki að gera nefndri Ester upp þessar skoðanir en haldi hún áfram að aldursgreina refahræ og telja legör í læðum og safna upplýsingum með refaskyttum mun ég halda áfram og senda henni mín refahræ. Það er nefninleg ómetanlegur grunnur að eiga þessar upplýsingar seinna meir, til að byggja frekari rannsóknir á. Hvað sem annars mínum skoðunum á þessum rannsóknum líður, yfirleitt.
Póstur 2.
Ég las þessa grein í Morgunblaðinu, hún birtist fimmtudaginn 10. mai 2012 á blaðsíðu 17.
Konan heitir Ester Rut Unnsteinsdóttir, ég afsaka að hafa aðeins neft fornafnið hennar hér að ofan!
Síðan fór ég inn á heimasíðu Melrakkasetursins.
http://melrakkasetur.is/
Þetta er allt með sama hætti og áður, bara annar viðtakandi að refahræjunum.
Ég hvet veiðimenn til að senda refahræ til krufningar, það getur komið okkur til góða seinna.
Það er best að vera með allan tímann, það er nefninlega of seint að vera með þegar við uppgötvum ,,seinna" að þetta hefði kannski komið okkur til góða!
Hins vegar verðum við að því best verður séð, fyrir neinum teljandi skaða þó við sendum Melrakkasetrinu refahræin.