Það er allsstaðar verið að taka gjald, verðum við ekki að fylgja þróuninni eins og aðrir ???
http://www.mbl.is/frettir/innlent/2013/ ... oda_geysi/
Search found 4 matches
Til baka í “Rjúpan ! og þá byrjar ballið”
- 28 Oct 2013 16:45
- Spjallborð: Fuglar
- Umræða: Rjúpan ! og þá byrjar ballið
- Svör: 22
- Skoðanir: 8421
- 27 Oct 2013 21:34
- Spjallborð: Fuglar
- Umræða: Rjúpan ! og þá byrjar ballið
- Svör: 22
- Skoðanir: 8421
Re: Rjúpan ! og þá byrjar ballið
Nú er ég alveg hættur að skilja! Félagi Gisminn segir ,,Hvammstangi rukkar gjald af skyttu þó hún sé að veiða í Borgarnesi", það lítur nú eitthvað að vera saman við þetta!
,,Notkunarskilmálarir" fyrir Valþjófsstað og Skriðuklaustur eru einfaldir, ábúendur eru leigendur hjá ríkinu og hafa byggingabréf fyrir þessum jörðum, þar sem þem eru byggðar jarðirnar með öllum þeirra gögnum og gæðum þar með töldum öllum veiðirétti og öðrum hlunnindum.
Þessir ábúndur geta þess vegna tekið gjald fyrir veiðar í þessum löndum, þó hluti af þessum jörðum séu einnig afréttur fyrir bændur í Fljótsdal og Hrafnkelsdal.
Þarna skiptir engu máli þó eignarétturinn sé ríkisins, það veitir ekki almenningi rétt til að veiða á þessum löndum.
Í þræðinum frá í fyrra sem Félagi Gisminn setti inn link á hér að ofan, tekur Einar Har. dæmi af Snæfelli, það dæmi stenst ekki skoðun vegna þess að allt Snæfellið er í landi Valþjófsstaðar og þar gilda ákvæði byggingabréfsins eins og annarsstaðar í Valþjófsstaðarlandi.
Ég veit ekki betur en umráðamenn Valþjófsstaðar hafi þurft að gefa leyfi sitt fyrir veiðifriðuninni suður af Snæfellinu sem verndaráætlun Þjóðgarsins kom þar á, ef ekki þá eru Þjóðgarðsmenn í slæmum málum og þessi friðun ólögleg!
Magnús hvað veitir þá Hvammstanga rétt til að taka gjald af bændum fyrir hagagöngu í afréttinni sem þeir hafa gert í árarðir?
Maggragg segir, "Öllum íslenskum ríkisborgurum, svo og erlendum ríkisborgurum með lögheimili hér á landi, eru dýraveiðar heimilar í almenningum, á afréttum utan landareigna lögbýla, enda geti enginn sannað eignarrétt sinn til þeirra" Þetta er staðreynd málins!".
Þú segir að þetta sé staðreynd málsins, málið er bara ekki svona einfalt, þá hefði varla þurft að fara með hvert málið eftir annað af þessum toga fyrir dómstóla og lagatúlkanirnar orðið út og suður.
,,Notkunarskilmálarir" fyrir Valþjófsstað og Skriðuklaustur eru einfaldir, ábúendur eru leigendur hjá ríkinu og hafa byggingabréf fyrir þessum jörðum, þar sem þem eru byggðar jarðirnar með öllum þeirra gögnum og gæðum þar með töldum öllum veiðirétti og öðrum hlunnindum.
Þessir ábúndur geta þess vegna tekið gjald fyrir veiðar í þessum löndum, þó hluti af þessum jörðum séu einnig afréttur fyrir bændur í Fljótsdal og Hrafnkelsdal.
Þarna skiptir engu máli þó eignarétturinn sé ríkisins, það veitir ekki almenningi rétt til að veiða á þessum löndum.
Í þræðinum frá í fyrra sem Félagi Gisminn setti inn link á hér að ofan, tekur Einar Har. dæmi af Snæfelli, það dæmi stenst ekki skoðun vegna þess að allt Snæfellið er í landi Valþjófsstaðar og þar gilda ákvæði byggingabréfsins eins og annarsstaðar í Valþjófsstaðarlandi.
Ég veit ekki betur en umráðamenn Valþjófsstaðar hafi þurft að gefa leyfi sitt fyrir veiðifriðuninni suður af Snæfellinu sem verndaráætlun Þjóðgarsins kom þar á, ef ekki þá eru Þjóðgarðsmenn í slæmum málum og þessi friðun ólögleg!
Magnús hvað veitir þá Hvammstanga rétt til að taka gjald af bændum fyrir hagagöngu í afréttinni sem þeir hafa gert í árarðir?
Maggragg segir, "Öllum íslenskum ríkisborgurum, svo og erlendum ríkisborgurum með lögheimili hér á landi, eru dýraveiðar heimilar í almenningum, á afréttum utan landareigna lögbýla, enda geti enginn sannað eignarrétt sinn til þeirra" Þetta er staðreynd málins!".
Þú segir að þetta sé staðreynd málsins, málið er bara ekki svona einfalt, þá hefði varla þurft að fara með hvert málið eftir annað af þessum toga fyrir dómstóla og lagatúlkanirnar orðið út og suður.
- 27 Oct 2013 18:10
- Spjallborð: Fuglar
- Umræða: Rjúpan ! og þá byrjar ballið
- Svör: 22
- Skoðanir: 8421
Re: Rjúpan ! og þá byrjar ballið
Ég er ósammála þessum rökum.
Landið er alltént afréttur og upprekstrarland fyrir suðfé bænda á svæðinu, þar með hefur sveitarfélagið umráðarétt yfir því og innheimtir nú þegar og hefur gert um ómuna ár, gjald af bændum fyrir uppreksturinn í formi fjallskilagjalda sem eru ákveðin upphæð af hverri vetrarfóðraðri kind sem rétt á, á að vera rekin í tiltekna afrétt og rennur í fjallskilasjóð viðkomandi sveitarfélags.
Síðan eru frekari álögur á bændur sem eru fólgnar í því að þeim er skipað í göngur og er gert að leggja til ákveðið mörg dagsverk eftir fjárfjölda til að smala svæðið.
Ég sé enga ástæðu til annars en lögjafna þessar álögur á bændur á svæðinu með því að taka gjald af rjúpnaveiðmönnum þar líka.
Fjallskilasjóður er oft á tíðum líka að leggja í kostnað við gerð og viðhald vegslóða á svæðinu.
Það skiptir engu máli hvernig úrskurðurinn fer í óbyggðanefnd, sveitarfélagið hefur eftir sem áður afnotarétt af viðkomandi landssvæði sem afrétti og sömu reglur gilda og hingað til.
Það er komin reynsla á þetta hér að austan. til dæmis voru stórir hlutar af Valþjófsstað og Skriðuklaustri í Fljótsdal úrskurðaðir þjóðlenda en notknarskilmálarnir breyttust ekki neitt
Sónarpresturinn á Valþjófsstað og bóndinn á Valþjófsstað II voru með ábúð á jörðinni og halda henni óskorað sem og bóndinn sem er með Skriðuklaustur á leigu.
Það eina sem breyttist var að umráðarétturinn á landi Valþjófsstaðar sem úrskurðað var þjóðlenda færðist úr umsjá dóms og kirkjumálaráðuneytisins yfir til fjármálaráðuneytisins og umráð téðs lans Skriðuklaustus úr Landbúnaðarráðuneytinu yfir í fjármálaráuneytið einnig.
Það eru magir íslendingar, veiðimenn þar með taldir, sem eru með glýju í augunum vegna lands sem úrskurðað er þjóðlenada muni færa almennngi óskoraðan umgengnisrétt um viðkomandi landssvæði, það er í besta falli misskilningur en í versta falli fáfræði og þar inn á milli eru afneitun á rauveruleikann eins og hann er í dag og og ranghugmyndir um réttarstöðu þeirra er málið varðar og meintur yfirgangur eigenda og umráðaaðila.
Það hefði verið miklu nær fyrir Skotvís að komast að samkomulagi við sveitafelagið í þessu máli og fá til dæmis afsátt af þessum gjöldum fyrir félagsmenn og rétt til að fara um þeta land til jafns við heimamenn.
Félagi Gisminn, þú ert heppinn að geta ekki farið í mál um þetta tiltekna landssvæði, heppni þín er fólgin í því að þu hefur ekki lögvarða hagsmuni í þessu máli, þetta mál væri tapað fyrir þig frá upphafi þess vegna segi ég að þú sért heppinn þú hefðir væntanlega ekkert upp úr málssókn nema greiða málskostnaðinn.
Svo við veltum fyrir okkur af hverju þú átt ekki lögvarða hagsmuni í málinu. Það skyldi aldrei vera vegna þess að almenningur í landinu sem þú væntanlega telst til í þessu máli, hefur ekki tilkall til þessa landssvæðis?
Það hefur sveitarfélagið hins vegar sem umráðaaðili afrétta innan sinna sveitarfélags marka.
Landið er alltént afréttur og upprekstrarland fyrir suðfé bænda á svæðinu, þar með hefur sveitarfélagið umráðarétt yfir því og innheimtir nú þegar og hefur gert um ómuna ár, gjald af bændum fyrir uppreksturinn í formi fjallskilagjalda sem eru ákveðin upphæð af hverri vetrarfóðraðri kind sem rétt á, á að vera rekin í tiltekna afrétt og rennur í fjallskilasjóð viðkomandi sveitarfélags.
Síðan eru frekari álögur á bændur sem eru fólgnar í því að þeim er skipað í göngur og er gert að leggja til ákveðið mörg dagsverk eftir fjárfjölda til að smala svæðið.
Ég sé enga ástæðu til annars en lögjafna þessar álögur á bændur á svæðinu með því að taka gjald af rjúpnaveiðmönnum þar líka.
Fjallskilasjóður er oft á tíðum líka að leggja í kostnað við gerð og viðhald vegslóða á svæðinu.
Það skiptir engu máli hvernig úrskurðurinn fer í óbyggðanefnd, sveitarfélagið hefur eftir sem áður afnotarétt af viðkomandi landssvæði sem afrétti og sömu reglur gilda og hingað til.
Það er komin reynsla á þetta hér að austan. til dæmis voru stórir hlutar af Valþjófsstað og Skriðuklaustri í Fljótsdal úrskurðaðir þjóðlenda en notknarskilmálarnir breyttust ekki neitt
Sónarpresturinn á Valþjófsstað og bóndinn á Valþjófsstað II voru með ábúð á jörðinni og halda henni óskorað sem og bóndinn sem er með Skriðuklaustur á leigu.
Það eina sem breyttist var að umráðarétturinn á landi Valþjófsstaðar sem úrskurðað var þjóðlenda færðist úr umsjá dóms og kirkjumálaráðuneytisins yfir til fjármálaráðuneytisins og umráð téðs lans Skriðuklaustus úr Landbúnaðarráðuneytinu yfir í fjármálaráuneytið einnig.
Það eru magir íslendingar, veiðimenn þar með taldir, sem eru með glýju í augunum vegna lands sem úrskurðað er þjóðlenada muni færa almennngi óskoraðan umgengnisrétt um viðkomandi landssvæði, það er í besta falli misskilningur en í versta falli fáfræði og þar inn á milli eru afneitun á rauveruleikann eins og hann er í dag og og ranghugmyndir um réttarstöðu þeirra er málið varðar og meintur yfirgangur eigenda og umráðaaðila.
Það hefði verið miklu nær fyrir Skotvís að komast að samkomulagi við sveitafelagið í þessu máli og fá til dæmis afsátt af þessum gjöldum fyrir félagsmenn og rétt til að fara um þeta land til jafns við heimamenn.
Félagi Gisminn, þú ert heppinn að geta ekki farið í mál um þetta tiltekna landssvæði, heppni þín er fólgin í því að þu hefur ekki lögvarða hagsmuni í þessu máli, þetta mál væri tapað fyrir þig frá upphafi þess vegna segi ég að þú sért heppinn þú hefðir væntanlega ekkert upp úr málssókn nema greiða málskostnaðinn.
Svo við veltum fyrir okkur af hverju þú átt ekki lögvarða hagsmuni í málinu. Það skyldi aldrei vera vegna þess að almenningur í landinu sem þú væntanlega telst til í þessu máli, hefur ekki tilkall til þessa landssvæðis?
Það hefur sveitarfélagið hins vegar sem umráðaaðili afrétta innan sinna sveitarfélags marka.
- 27 Oct 2013 14:48
- Spjallborð: Fuglar
- Umræða: Rjúpan ! og þá byrjar ballið
- Svör: 22
- Skoðanir: 8421
Re: Rjúpan ! og þá byrjar ballið
Ég get nú ekki annað séð en landeigendur eða umráðamenn lands þar með talin sveitarfélög séu í fullum rétti með að takmarka eða banna veiðar í sínum löndum, með takmörkunum á ég við að taka gjald fyrir veiði þar.
Mér finnst það allt í lagi að takmarka veiði í ásett lönd, hvort sem það er gert með að setja hámarksfjölda veiðimanna eða taka gjald fyrir.
Með því að taka gjald þá takmarkast þetta af sjálfu sér, til að byrja með vegna þess að hjá sumum veiðimönnum virðist það vera ,,prinsipp" að borga aldrei fyrir að fá að fara í veiði, síðan fara menn varla að kaupa veiðileyfi í land þar sem búið er að selja yfrið mörgum í landið, svo sjá þeir sem eru að selja veiði í ákveðnu landi oft sóma sinn í að selja hæfilega í landið og takmarka þannig umferð um það.
Ég tek sem dæmi landeiganda í Norðfiði sem á gott rjupnaveiðiland inni í dal, hann hafði það orð á sér að hann bannaði veiði í sínu landi, þegar ég talaði hins vegar við hann sagði hann guðvelkomið fyrir mig og konuna að ganga til rjúpna í landinu, hann hins vegar takmarkaði veiðina þannig að ekki væru nema fimm til sex að veiða á landinu í einu, svo sagði hann mér líka hverjir og hvað margir væru að veiða þann daginn. Þetta finnst mér til fyrirmyndar og besta mál.
Ég var að fletta síðustu Dagskrá, það er auglýsingamiðill sem borinn er í hvert hús hér eystra, þar eru 8 auglýsingar sem takmarka eða banna veiði í löndum viðkomandi, 4 banna alfarið og 4 með skylyrðum.
1. Bannað er að veiða í landi Ánastaða og Þorgrímsstaða í Breiðdal, þar með talin Breiðdalsheiði austanverð.
2. Öll meðferð skotvopna er stranglega bönnuð í landi Hamragerðis í Eiðaþinghá.
3. Öll meðferð skotvopna er stranglega bönnuð í löndum Hjarðahlíðar og Stefánsstaða í Skriðdal.
4. Rjúpnaveiði er bönnuð í löndum Sellands og Fossvalla í Jökulsárhlíð.
Með skylyrðum.
5. Rjúpnaveiðar og meðferð skotvopna í landi Seljateigs og Seljateigshjáleigu er bönnuð nema með leyfi landeigenda, landið nær frá vatnaskilum á Fagradaj að Njörfadalsá í Reyðarfirði, innan svæðis eru meðal annars Sléttidalur, Grænafell og Sellönd.
6. Skotveiði í landi Gilsárstekks í Breiðdal er bönnuð nema með leyfi landeigenda.
7. Rjúpnaveiðibann er í landi Stóru-Breiðuvíkur og Stóru-Breiðuvíkurhjáleigu nema með leyfi landeigenda.
8. Öll rjúpnaveiði og meðferð skotvopna er stranglega bönnuð án leyfis í löndum Möðrudals, Rangalóns og Vðidal.
Mér finnst ekkert við þessu að segja.
Hins vegar finnst mér það skjóta skökku við þegar Skotvís sem og sumir veiðimenn telji það vænlegasta kostinn að véfengja rétt landeiganda og umráðamanna til að banna eða takmarka. Steininn finnst mér taka úr þegar Skotvís fylgir málinu svo stundum eftir með lögfræðihótunum og þessháttar þrasi í stað þess að ræða málin og reyna að komast að samkomulagi um hlutina.
Mér finnst þetta vont fordæmi og hjálpar okkur veiðimönnum ekki nema síðaur sé, auk þess að ala á hugmyndum um sjálftökurétt sem virðist allt of mikið útbreiddur meðal sotveiðimanna á Íslandi.
Annað mál....hvernig hefur veiðin gengið hjá mönnum þessa fyrstu rjúpnaveiðihelgi og hvað hafa menn séð mikið af fugli? Hafa menn séð ninna eða meira en í fyrra til dæmis?
Mér finnst það allt í lagi að takmarka veiði í ásett lönd, hvort sem það er gert með að setja hámarksfjölda veiðimanna eða taka gjald fyrir.
Með því að taka gjald þá takmarkast þetta af sjálfu sér, til að byrja með vegna þess að hjá sumum veiðimönnum virðist það vera ,,prinsipp" að borga aldrei fyrir að fá að fara í veiði, síðan fara menn varla að kaupa veiðileyfi í land þar sem búið er að selja yfrið mörgum í landið, svo sjá þeir sem eru að selja veiði í ákveðnu landi oft sóma sinn í að selja hæfilega í landið og takmarka þannig umferð um það.
Ég tek sem dæmi landeiganda í Norðfiði sem á gott rjupnaveiðiland inni í dal, hann hafði það orð á sér að hann bannaði veiði í sínu landi, þegar ég talaði hins vegar við hann sagði hann guðvelkomið fyrir mig og konuna að ganga til rjúpna í landinu, hann hins vegar takmarkaði veiðina þannig að ekki væru nema fimm til sex að veiða á landinu í einu, svo sagði hann mér líka hverjir og hvað margir væru að veiða þann daginn. Þetta finnst mér til fyrirmyndar og besta mál.
Ég var að fletta síðustu Dagskrá, það er auglýsingamiðill sem borinn er í hvert hús hér eystra, þar eru 8 auglýsingar sem takmarka eða banna veiði í löndum viðkomandi, 4 banna alfarið og 4 með skylyrðum.
1. Bannað er að veiða í landi Ánastaða og Þorgrímsstaða í Breiðdal, þar með talin Breiðdalsheiði austanverð.
2. Öll meðferð skotvopna er stranglega bönnuð í landi Hamragerðis í Eiðaþinghá.
3. Öll meðferð skotvopna er stranglega bönnuð í löndum Hjarðahlíðar og Stefánsstaða í Skriðdal.
4. Rjúpnaveiði er bönnuð í löndum Sellands og Fossvalla í Jökulsárhlíð.
Með skylyrðum.
5. Rjúpnaveiðar og meðferð skotvopna í landi Seljateigs og Seljateigshjáleigu er bönnuð nema með leyfi landeigenda, landið nær frá vatnaskilum á Fagradaj að Njörfadalsá í Reyðarfirði, innan svæðis eru meðal annars Sléttidalur, Grænafell og Sellönd.
6. Skotveiði í landi Gilsárstekks í Breiðdal er bönnuð nema með leyfi landeigenda.
7. Rjúpnaveiðibann er í landi Stóru-Breiðuvíkur og Stóru-Breiðuvíkurhjáleigu nema með leyfi landeigenda.
8. Öll rjúpnaveiði og meðferð skotvopna er stranglega bönnuð án leyfis í löndum Möðrudals, Rangalóns og Vðidal.
Mér finnst ekkert við þessu að segja.
Hins vegar finnst mér það skjóta skökku við þegar Skotvís sem og sumir veiðimenn telji það vænlegasta kostinn að véfengja rétt landeiganda og umráðamanna til að banna eða takmarka. Steininn finnst mér taka úr þegar Skotvís fylgir málinu svo stundum eftir með lögfræðihótunum og þessháttar þrasi í stað þess að ræða málin og reyna að komast að samkomulagi um hlutina.
Mér finnst þetta vont fordæmi og hjálpar okkur veiðimönnum ekki nema síðaur sé, auk þess að ala á hugmyndum um sjálftökurétt sem virðist allt of mikið útbreiddur meðal sotveiðimanna á Íslandi.
Annað mál....hvernig hefur veiðin gengið hjá mönnum þessa fyrstu rjúpnaveiðihelgi og hvað hafa menn séð mikið af fugli? Hafa menn séð ninna eða meira en í fyrra til dæmis?