Jahérna, hvað gengur mönnum til. Ég er nú frekar rólegur maður en þarna hefði ég sennilega misst mig, sennilega bara eins gott að ég var ekki á staðnumVeiðimeistarinn skrifaði: ↑13 Ágú 2018 22:51Þann 12. ágúst var ég aftur á svæði 2 með 2 tarfa.
Dýr fundust um alla heiði, frá Laugará úut að Vegufs.
Ég fór að dýrum austan Gilsárvatna utantil, þar felldu hjónin Ásdís Gestsdóttir og Stefán Matthíasson sinn tarfin hvort.
Tarfur Ásdísar vóg 70 kg með 60 mm. bakfitu, hún notaði veiðiriffil sinn Remington 700 cal. 308 með Hornady SST 125 gr. kúlu og færið var 130 metrar.
Stefán felldi 76 kg. tarf með 45 mm. bakfitu, hann notaði veiðiriffil sinn Remington 700 cal. 243 með 100 gr. Oryx kúlu og færið var 235 metrar.
P. S.
Eftir skemmtilegan veiðidag með skemmtilegu fólki varð ég fyrir undarlegri og miður skemmtilegri reynslu af hreindýraveiðum.
Eins og venja er hjá okkur leiðsögumönnunum látum við næsta leiðsögumann strax vita, þegar við höfum lokið við að fella þau dýr sem við erum að leiðsegja í þann daginn.
Ég var búinn að vera í sambandi við leiðsögumann með einn veiðimann sem hafði leyfi fyrir kú, sem beið eftir að ég kláraði að veiða með mínu fólki, hafði reyndar verið í sambandi við aðra leiðsögumenn sem fóru innar á heiðina þar sem vitað var um tvær hjarðir sem lokið var að veiða úr og veiddu strax þar, frekar þar en bíða eftir að ég kláraði.
En þessi tiltekni leiðsögumaður ákvað að bíða eftir þessari hjörð, kannski hefur hann ekki haft landfræðilega kunnáttu til að finna hinar hjarðirnar.
Þegar mitt fólk hafði fellt seinni tarfinn lét ég viðkomandi strax vita að ég væri búinn og að hjörðin rynni suður yfir flóadrag frá mér austan Gilsárvatna.
Ég hafði varla lokið símtalinu, kannski gengið um 30 metra þegar bíll kom á mikilli ferð norður gamla veginn til móts við dýrinn og út snöruðust tveir menn, hentu sér niður skammt frá bílnum og hófst strax skothríð að hjörðinni þar sem hún rásaði í þéttum hóp í átt til mannanna sem skutu án afláts, átta skotum með stuttu millibili, án hljóðdeyfis og glumdu skothvellirnir hver af öðrum í öræfa kyrrðinni.
Í miðri orrahríðinni sé ég hvar um haltrar særð kú með mikinn magaverk, sem að lokum var felld og önnur fallin, hjörðin tvístraðist og skiptist að lokum í tvennt þar sem kýrnar hlupu á mikilli fer út að Grenisöldu en tarfarnir urðu eftir skammt frá mér og mínu fólki, sem var vægast sagt með beig yfir allri þessari skothríð og fundu til óöryggis.
Síðan til að bíta hausinn af skömminnni kenndi leiðsögumaðurinn skotglaði, mér um að þessi særða kú sem nú var fallin aukalega af hans völdum, hefði komið særð frá mér.
Þetta er algerlega óviðunandi og allsendis óviðeigandi framganga leiðsögumanns sem hefur fengið réttindi Umhverfisstofnunar til að leiðsegja veiðimönnum.
Ég verð nú að segja það, að sumir leiðsögumenn eiga alls ekkert erindi á veiðislóð og ættu að sjá sóma sinn í að finna sér annan starfa en eta kornflex á heiðum uppi.
Takk fyrir að deila með okkur enn einu hreindýratímabilinu Siggi!