Sælir veiðimenn
Ég ætlaði nú að finna mér betri/meiri tíma til þess að skrifa skemmtilega veiðisögu og vinna myndirnar betur en þetta verður að duga. Ég skrifa þetta jafn mikið fyrir mig (til að eiga skráð) og fyrir ykkur, þannig að ef þið hafið ekki tíma til að lesa þetta allt þá geti þið skrollað niður að myndunum og lesið það helsta. Biðst afsökunar á myndgæðunum fyrirfram (símamyndir að mestu).
Veiðiferðin
Við frændurnir lögðum af stað um hádegisbil föstudaginn 10. ágúst með veiðileyfi á tvo tarfa, annan á svæði 6 en hinn á svæði 4. Dagskráin var sex daga veiðiferð fyrir austan, frá föstudegi til fimmtudags, þar sem frændi minn átti lau. og sun. á svæði 6 og ég átti þri. og mið. á svæði 4. Við höfðum gistingu á Egilsstöðum og eftir stutt stopp hjá Reimari leiðsögumanni, þar sem game-plan morgundagsins var ákveðið, var haldið á náttstað. Illa gekk að sofna það kvöldi þar sem mikill spenna var í loftinu fyrir fyrstu hreindýraveiðina.
Að morgni 11. ágúst héldum við af stað "út á hraun" þar sem litast átti um eftir föngulegum tarfahópi sem Reimar hafði séð daginn áður. Eftir nokkur spotting-stopp og smá vélarvandræði sáum við ung-tarfahóp (5-6 stk.) sem kom hlaupandi í áttina að okkur, undan vindi, og var ekkert á þeim skónum að stoppa. Veiðimaðurinn, í samráði við leiðsögumann, ákvað hins vegar að leyfa þeim að hlaupa óáreittum. Þetta var jú snemma dags á fyrsta degi í veiði og þeir töldu sig geta gert betur
Við héldum því áfram og mættum stuttu seinna tveimur bílum þar sem veiðimenn voru á leið til baka að sækja sexhjól. Þeir höfðu þá tekið einn tarf úr hópnum inni við Eyjabakka.
- Hleypt úr með Snæfell í baksýn
- 1-1.jpg (45.47KiB)Skoðað 5302 sinnum
- Hleypt úr með Snæfell í baksýn
- 1-1.jpg (45.47KiB)Skoðað 5302 sinnum
Eftir stutt spjall um daginn og veginn héldum við áfram og enduðum á góðum "útsýnispalli" þar sem við sáum vel yfir Eyjabakkana og inn að jökli. Þar komum við auga á stóran hóp dýra inni í friðlandinu og vorum frekar svekktir með það þar sem okkur fannst líklegt að tarfahópurinn sem við leituðum að hefði straujað yfir ána kvöldið áður. Við héldum því til baka með stoppum hér og þar til þess að litast um eftir dýrum. Þá var farið að líða að hádegi og héldum við, að ég held, austar (kannski norð-austar) inn á hraunið eftir erfiðum slóða sem leiddi okkur að góðum hól þar sem við sáum yfir stórt svæði. Þar eyddum við góðum tíma í að horfa til suð-austurs inn á hraunið eftir fyrirmælum Reimars. Ekkert sást.
Það var svo fyrir einhverja slysni/leiða sem ég snéri mér við og fór að horfa til norðurs í átt að svokölluðum "Múla" (ef ég man rétt). Reimar taldi nú að ég finndi engin dýr þar en þar sem ekkert hafði sést þá höfðum við svo sem engu að tapa. Fyrir einhverja slysni/byrjendaheppni þá rak ég augun í eitthvað sem reyndist seinna vera mikill fengur. Ég hélt fyrst að ég væri bara að ímynda mér hreindýr úr einhverjum steinum eða flekkjum í landslaginu (enda færið langt, líklega um 2 km) en eftir smá íhugun, og von um að sem minnst grín yrði gert að mér (þið sem þekkið Reimar skiljið þetta) ef þetta reyndust vera rollur eða annað, lét ég Reimar vita. Hann tók upp stóra spotting sjónaukann og við blasti þessi flotta 10-12 dýra tarfahjörð
En þetta var nú ekki alveg fullkomið því á sama tíma sá hann veiðimenn nálgast dýrin frá bíl sem var skammt frá. Djö.... við vorum aðeins of seinir.
Ojæja, við bíðum bara og sjáum hvað gerist hjá þeim. Þeir hljóta að klára þetta fljótt og örugglega."
Eftir 4 klst. bið, mikið át, mikið spjall og nettan pirring
þá skutu þeir loksins og dýrin brunuðu af stað niður eftir "Múlanum", undan vindi, í austur átt (að ég held), alveg í öfuga átt við það sem við höfðum talið að þau mundu fara. Þá var klukkan farin að nálgast 17:00 en við rukum út úr bílnum og hlupum af stað. Það var svo um 18:00 að við þurftum að taka mikilvæga ákvörðun. Við sáum hvar dýrin voru í stalli einum á Grasanesi (Ég er ekki alveg 100% á þessum örnefnum. Mér fróðari menn mega endilega leiðrétta mig ef þeir geta.). Farið var aðeins að dimma og sáum við fram á að við hefðum aðeins 3 klst. til þess að klára dæmið. Spurningin var, taka áhættuna á smá ævintýri (koma dýrinu til baka í myrkri) eða fylgjast bara með ferðum þeirra, spila þetta "safe" og reyna svo að finna þau aftur í fyrramálið. Það tók okkur ekki langan tíma að ákveða þetta....
Við héldum af stað og reyndum að komast fyrir ofan þau í stallana á Grasanesinu. Þau voru þá farin að klífa stallana og stefndu þá í norður (að ég tel). Við fórum hratt yfir og vonuðum það besta
Að lokum sáum við í horn og þeir fikruðu sig fram á brún.... BAAMMMM! Það tók þá félaga ekki langan tíma að klára þetta. Ég náði ekki einu sinni að kveikja á myndavélinni, hvað þá koma mér fram á brún.
Eftir lá þetta líka svakalega dýr, fellt á rétt undir 100m með .308 (123gr kúlu held ég) og menn föðmuðust og fögnuðu í gleði-/adrenalínvímu. Þetta hafði einungis tekið okkur um 45 min.! (18:45) Þá var bara að gera að, taka myndir og hlaupa svo til baka að ná í sexhjólið
Ég var því miður ekki með mína vél með mér en hér eru símamyndir af dýrinu.
- Tarfur 1 fallinn
- 1-2.jpg (64.09KiB)Skoðað 5302 sinnum
- Tarfur 1 fallinn
- 1-2.jpg (64.09KiB)Skoðað 5302 sinnum
Þetta reyndist vera 111 kg. tarfur með gullkrúnu (óstaðfest) og hugsanlega íslandsmet
- Kominn á hjólið með krúnuna vel strappaða
- 1-3.jpg (32.67KiB)Skoðað 5302 sinnum
- Kominn á hjólið með krúnuna vel strappaða
- 1-3.jpg (32.67KiB)Skoðað 5302 sinnum
Þá var haldið heim á leið og vorum við komnir á malbik fyrir kl. 21:00 (myrkur) og vorum helvíti sáttir með að hafa tekið þá ákvörðun að reyna að klára þetta. Á leiðinni hringdi svo Helgi Jensson, leiðsögumaðurinn minn, í mig til þess að forvitnast um hvort ég hefði tök á að taka mitt dýr á sunnudeginum (daginn eftir) og með mánudaginn til vara þar sem þeir dagar höfðu losnað hjá honum
Eftir stutta umhugsun þá ákváðum við að reyna að ná 5 tíma svefn (búnir að flá og ganga frá kl. 01:00) og leggja af stað kl. 06:00 á svæði 4 með Helga.
Það var enn minna sofið þá nótt en þá fyrri enda spennan alveg í hámarki. Fyrsta hreindýrið, 2 dögum á undan áætlun og sést hafði til allt að 90 "tudda" uppi á Aurum dagana áður skv. Helga
Við héldum af stað skv. áætlun og fórum upp á Sauðahlíðarfjall austan megin við Köldukvísl í átt suður með Fagradalinum. Það var enn verri og hægfarnari slóði en daginn áður en upp fórum við að lokum. Það var svo á öðru scoping-stoppi að Helgi kom auga á dýr, ofarlega vestanmegin við Kvíslina, uppi við Sandárháls og það af alveg ótrúlegu færi. Ég tók því miður ekki mynd af því og get ekki ímyndað mér hvað þetta var langt, en mundi giska á amk. einhverja 3-4 km.! Við færðum okkur nær eftir slóðanum þangað til við höfðum aðeins einn hól á milli okkar og dýranna og þurftum þ.a.l. að skilja bílinn eftir. Við héldum þá til vesturs niður að Köldukvísl og inn með henni í suðurátt til þess að halda okkur úr augsýn og taldi Helgi best að koma neðan að dýrunum þar sem honum sýndist þau vera að færa sig neðar og neðar í brekkunni.
- Fylgst með dýrunum úr norðri frá Köldukvísl
- 2-1.jpg (50.49KiB)Skoðað 5302 sinnum
- Fylgst með dýrunum úr norðri frá Köldukvísl
- 2-1.jpg (50.49KiB)Skoðað 5302 sinnum
Við fikruðum okkur inn með Kvíslinni með reglulegum stoppum þar sem staðfest var að dýrin væru enn á sama stað. Þegar við komum svo inn undir botn dalsins sem Kvíslin liggur í var byrjað að klífa og sjá hversu nálægt við kæmumst. Eftir smá puð og skrið þá komumst við að þeirri niðurstöðu að dýrin væru enn of ofarlega í brekkunni til þess að komast í færi, óséðir. Aftur var því komið að því að taka ákvörðun um hvort bíða ætti og sjá hvort þau kæmu neðar og færðu sig í færi, eða... ganga til baka og reyna að komast upp, ofar í brekkuna í færi. Við eins og áður vorum ekki lengi að ákveða það að halda af stað og reyna að komast í betra færi og leist Helga vel á þá ákvörðun. Ég átti eftir að sjá aðeins eftir henni stuttu seinna. Við fórum, eins og jójó, upp í hverja einustu sprænu, sprungu og gil á leiðinni en ekkert gekk. Á þessum tíma fengum við að kynnast því í hve góðu formi Helgi er þar sem við eltum hann másandi og blásandi, þrátt fyrir að vera í þokkalegu formi, á meðan hann blés ekki úr nös! Við enduðum á því að ganga alveg fyrir Sandárhálsinn þar sem við gátum komist upp á hann og vorum því komnir alveg á sama stað nema fyrir ofan dýrin
Þegar upp á Hálsinn var komið var útlitið ekki gott og betra að hafa hraðar hendur þar sem þokubakki hafði hrannast upp ofar í fjallinu.
- Þokan á leiðinni
- 2-2.jpg (110.26KiB)Skoðað 5302 sinnum
- Þokan á leiðinni
- 2-2.jpg (110.26KiB)Skoðað 5302 sinnum
Þá var komið að því ... Við Helgi skriðum fram á brúnina og munduðum vopnin.
Framhald í næsta pósti vegna takmarkana á viðhengjum