Tildrög ferðarinnar var sú að ég á norskan hálfbróðir sem býr í Þrándheimi. Hann var búinn að reyna að fá mig út síðastliðin tvö ár en vegna óheppilegs róðrarplans var ég ekki laus. Hann kíkti til landsins í síðastliðið vor og á svipuðum tíma fékk ég róðraplan fyrir árið 2013 og sáum við strax að þetta haust myndi þetta ganga. Var ákveðið á staðnum að núna yrði kíkt í veiði til Noregs og flug pantað strax. Kom sér vel að Icelandair flýgur beint til Þrándheims á þessum tíma.
Eftir að búið var að panta ferðina var boltinn kominn til bróður míns (Rune). Hann þurfti nú að fara í það að redda veiði þá daga sem ég yrði út. Þetta skýrðist smátt og smátt eftir því sem að nær dróg brottfarardegi og endanleg mynd á þetta kom síðan rétt áður en ég fór út.
Planið varð svona:
Fimmtudagur 24. okt (komudagur): Farið beint í hjartarveiði í Snillfjorden við bæ sem heitir Slørdal. Þar er mágur Rune með veiðileifi á 18 hjartardýrum sem hann og veiðifélagar hans eruð að veiða allt haustið alveg fram að jólum.
Föstudag 25. okt : Halda áfram veiði á sama stað og prufa rekstur ef veður leyfði
Laugardagur 26. okt: Farið í elgveiðar (rekstur) við Skjelstadmarka fyrir austan Þrándheim.
Sunnudagur 27. okt: Farið á veiðar (elgur, hjörtur) í fjöllum fyrir ofan eyjuna Bjorkoya fyrir vestan Þrándheim
Fimmtudagur - Föstudagur
Jæja, það var byrjað í Snillfjorden. Vissi ekkert hvernig þessi veiði fór fram og koma margt mér ókunnuglega fyrir sjónir. Þarna eru dýrin að mestu skotin á engjum sem þau koma inn þegar að það fer að rökka. Til þess að ná að gera þetta með einhverjum árangri þarf að vera vel græjaður og má með sanni segja að leigutakinn var VEL græjaður. Þarna þarf góða riffla (að sjálfsögðu), sjónauka sem duga vel í rökkri og hljóðdeyfa til að draga úr muzzelblasti sem blinda men og skemma skot númer 2 og síðan eru nætursjónaukar alveg nauðsynlegir.
Við vorum fjórir sem mættum galvaskir í veiðina, sá sem leigir landið og síðan ég, bróðir minn og svili hans. Við þrír höfðum enga reynslu af þessu svæði.

Veiðhúsið þar sem gist var fyrstu nóttina

Norskir veiðibílar
Við ætluðum að veiða á fimmtudeginum en vegna rigningar og þykkra skýjarhulu kom tungli ekkert fram en það er nauðsynlegt til að nægilega birta sé til að skjóta.
Eftir að ég kom inn í veiðihúsið tók ég strax eftir tölvuskjá sem var þar á skenk og fljótlega einnig eftir fjarstýringu sem lá þar við. Í ljós koma að þetta var tengt myndavél með nætursjónauka. Tæknina get ég ekki almennilega farið með – en læt myndina fylgja með. Myndavélin var staðsett hátt uppi í tré ca 200 m frá veiðihúsinu og með henna mátti fylgjast með ferðum dýrana á engjunum á landinu.

Skjárinn góði þar sem fylgjast mátti með dýrunum á enginu
Á föstudagsmorgninum mátti síðan sjá í myndavélinni að nokkur dýr voru á enginu og þarf af einn ungur tarfur en það átti einmitt eftir að taka nokkra þannig. Þar sem dýrin virtust mjög stigg var ákveðið að eini maðurinn með reynslu myndi læðast að þeim og ca 30 mínútum eftir að hann hafði yfirgefið okkur heyrðum við hvell (þrátt fyrir hljóðdeyfi) og skömmu síðar kom hann til baka og tilkynnti okkur að dýrið væri fallið. Um leið og það var orðið nægilega bjart var farið og náð í dýrið og gert að því.