Á hreindýraveiðum

[gylfisig]

.

[gylfisig]

.

[TotiOla]

Til hamingju með tarfinn Gylfi og skemmtilega frásögn.

Dreymir um að hafa einn daginn æft mig nógu mikið til þess að vera svona öruggur á jafn löngu færi og það við þessar aðstæður. Það kemur vonandi að því einn daginn

OG ég verð að taka undir þetta með hljóð/högg. Þetta kom mér mikið á óvart. Þó svo að 6.5x55 slái nú ekkert sérstaklega né séu lætin mikil, þá fann maður ekki fyrir neinu þrátt fyrir að vera ekki með hlífar.

[Veiðimeistarinn]

Fimm glaðbeittir hreindýraleiðsögumenn hittust á öldunni austan við Hálsamýrina í Jökuldalsheiðinni tilbúnir að veiða tarfa ú hjörðinni utan úr Smjörfjöllum sem komin var þarna inneftir.
Aðalsteinn Aðalsteinsson var fjarri góðu gamni þar sem hann var kominn með veiðimann á rölt (6 km) á eftir hópnum.

[Veiðimeistarinn]

Ánægður en nokkuð þreyttur leiðsögumaður í lok veiðidags með hluta af feng dagsins ásamtveiðrifflum.

[Árni]

Gaman að svona þræði, finnst að menn ættu að setja inn fleiri frásagnir með myndum ef þeir eiga.

Ég fór einmitt í mitt fyrsta (og eina) hreindýr árið 2012.
Komum ekki Austur fyrr en að verða hádegi en ákváðum samt að drífa okkur af stað þann daginn og sjá hvort heppnin yrði með okkur.
Gædinn var Guðmundur Péturs í Bessastaðargerði og það var búið að vera mikil þoka síðustu daga og mikil tarfaþurð á svæði 2. Skemmst frá því að segja að við fundum bara beljur þann daginn og tvo unga tarfa sem við ákváðum að taka ekki skot á og freista gæfunar frekar daginn eftir.

Það var lagt eldsnemma af stað og eftir stuttan hring uppi á heiði var ákveðið að athuga með litla tarfahjörð sem heyrst hafði af við Heiðarvatn kvöldið áður (hér mátti skjóta tarf á sv.6 í stað sv.2).
Þegar við komum á staðinn eru tveir mannlausir jeppar á "bílastæðinu" svo það var einhver á undan okkur, við skimuðum lengi en sáum ekki mikið þar sem það var enn talsverð þoka, loksins fundum við þó mennina og sáum dýrin fljótlega, þetta var að mig minnir 7-8 tarfar og flestir nokkuð stórir.
Mennirnir voru með eitt dýr og skutu þann stæðsta sem reyndist 112kg.
Eftir þetta ruku dýrin upp og við lögðum af stað á eftir þeim.
Nú vil ég taka fram aftur að þetta var mitt fyrsta dýr og var því þónokkur spenningur í mér, það mikill að þegar við fórum á eftir þeim þá:
-Gleymdi ég að skipta um skó og fór í svörtum strigaskóm
-Gleymdi ég að setja ólina á byssuna
-Ákvað ég að fara í gæsaúlpunni minni og smekkbuxunum sem var ekki góð hugmynd í 20 stiga hita.
og að sjálfsögðu varð eltingaleikurinn heillangur...

Frá vatninu í ca 550m hæð alveg upp í um 850m hæð og vegalengdin fram og tilbaka var um 12km, hérna sést labbið.

hreindyralabb2012.jpg (118.02 KiB) Viewed 2919 times

Riffillinn var CZ452, .270Win með léttu hlaupi, en ég mun aldrei gleyma ól aftur! mig hafði aldrei grunað hversu miklu máli það skipti þó svo riffillinn væri léttur og meðfærilegur.
Dýrin voru alltaf skrefi á undan okkur og vorum við að elta þau í 3-4 tíma, alltaf þegar við nálguðumst fóru þau hærra og hærra.
Loks þegar við náðum þeim í lítilli laut var skarðið sem við vorum í þröngt og dýrin virtust vera að gera sig líkleg til að fara, tíminn var lítill en ég náði að stilla upp, finna fallegasta tarfinn og lét skotið ríða af.
Lafmóður og æstur í að fella mitt fyrsta dýr spáði ég ekkert í vindi en það var frekar hvasst þarna uppi og beint frá kl 9, hjörðin rauk í burtu en tarfurinn röllti löturhægt í hina áttina, Guðmundur sagði mér að skjóta hann aftur sem ég gerði og þá datt hann á staðnum, fyrra skotið hafði farið örfínt of aftarlega sem var í takt við vindinn og kostaði það mig nokkur kg af kjöti


En dýrið fallið og hálft verk unnið, nú var að koma því niður, eftir miklar pælingar ákváðum við að sjá hversu hátt við kæmumst á sexhjóli, fórum upp hinumegin á fjallinu og þurftum að þræða sillurnar þartil við komumst að dýrinu. Eftir mikil geimvísindi náðum við loksins niður á veg og var það um kvöldmatarleitið, ca 12 tímum eftir að ég lagði af stað eftir hjörðinni. Sjaldan hef ég verið sáttari þó svo ég væri með blöðrur á tám og iljum og sjálfsagt búinn að léttast um einhver kg af svita.


Dýrið vóg 95kg eftir að búið var að verka hann og henda því kjöti sem skemmdist svo hann hefur verið eitthvað yfir 100 kílóin án skemmda.
Hornin voru gríðarmikil og falleg svo ég ákvað ég að setja hausinn í uppstoppun og leyfa hornamælinganefndinni að mæla gripinn sem endaði í að fá Gullverðlaun sem er ekkert nema skemmtilegur bónus.

Þó svo þessi fyrsta ferð mín hafi verið hrikalega erfið þá vildi ég ekki hafa hana neitt öðruvísi.
Ég lærði mikið og mæti 100% betur undirbúinn í næsta dýr, þá verða réttir skór á fótunum, ól á byssunni og léttur camo-jakki í bílnum ef heitt er í veðri svo eitthvað sé nefnt:)

[TotiOla]

Er það bara ég eða hefur verið hálf dauft yfir spjallinu síðustu vikur? Er menn enn að jafna sig eftir hreindýr og mesta gæsa"sísonið"? Ekki hef ég heldur lesið neinar fréttir af nóvember-veiði... En sjálfur fór ég í vikunni, ásamt góðum félögum, og við náðum í þrjár litlar beljur undir Fláajökli.

Læt nokkrar myndir flakka og skrifa svo kannski stutta lýsingu á næstu dögum. ATH. smellið á myndirnar til þess að sjá þær í heild.

Rúdolfína

Belja1 (2).jpg (140.58 KiB) Viewed 2741 times

Austrið

Belja1 (4).jpg (205.94 KiB) Viewed 2741 times

Gekk framar vonum.

Yfirlit.jpg (156.1 KiB) Viewed 2741 times